Tentoonstelling Werkproces
1 oktober t/m 6 november 1988
VLEESHAL, Frans Halsmuseum, Haarlem
Tekst: Jan Zumbrink
J.Z.: Eerder meende ik een overeenkomst te zien tussen jouw geschilderde en getekende figuren met hun reuze-armen, benen en voeten en die van Pablo Picasso, met name uit zijn classicistische periode. Is dat juist?
M.B.: “Min of meer, ja. Ik heb een schilderijtje gemaakt dat beslist niet meer was dan een oefening naar een reproductie van Picasso. Het doek is van februari 1985. Ik vond het aardig om te kijken hoe die armen en benen van de peinzende vrouw in elkaar staken. Het is een studie.”
J.Z.: Naar aanleiding daarvan, kun jij zeggen hoe jouw proces van schilderen begint en verloopt? M.B.: “Ik kan zeker niet zeggen, net zo min als andere schilders die schetsen maken, of zo’n schets wel af is, dus bruikbaar voor het eigenlijke schilderen. Feit is wel dat je gewoon moet beginnen. Daartoe maak ik vooraf veel tekeningen, ook tussen het schilderen door. Veel schetswerk gaat weg of in een map waaruit ik bij gelegenheid kan putten, zelfs na een jaar of langer. Ook dat is een gewone praktijk voor kunstenaars. Je schildert naar een punt toe voor jezelf zonder dat ik precies weet of ik dat punt bereikt heb. Op zo’n moment voldoet het schilderij aan een (on)beredeneerde norm die je jezelf stelt. Na voltooiing is mijn eindoordeel puur gevoelsmatig. Om te beginnen had ik zeker wel een beeld in gedachte. En dan op een moment van verzadiging – komt het in overeenstemming met dat vage begin-beeld. Dan stop je met schilderen.
Als voorbeeld kan dat allerkleinste schetsje in ballpoint dienen, het is het voorbeeld voor het grote schilderij “The Suggestive Sleep uit 1985.”
J.Z.: “Wat de tentoonstelling betreft, ik meen dat jij er gerichte ideeën over hebt?”
M.B.: “Ik wil de foto’s die ik regelmatig maak, niet direct toespitsen op dat ene schilderij dat komt te hangen, maar eerder op de totale sfeer die steeds in mijn atelier aanwezig is, met name het voortdurend veranderen, het om een schilderij heen draaien, dan weer met iets anders bezig zijn.”
“….en toch beweeg ik”.1988, acrylverf op linnen, 200 x 240 cm
